Przy obecnej ulicy Rzeźbiarskiej, wśród zieleni, stoi uroczy, malowniczy dworek z charakterystyczną czworoboczną wieżyczką. Dziś możemy podziwiać już tylko pozostałości pięknego założenia parkowego, które niegdyś otaczało tę ziemiańską rezydencję.
Dwór wybudowano około połowy XIX stulecia (przed 1858 rokiem) dla ówczesnego właściciela majątku gołaszewskiego Leopolda Śmiecińskiego. Budowlę w stylu neorenesansowym zaprojektował architekt Józef Dietrich. Śmieciński nie cieszył się długo urokami wiejskiej siedziby, bo już w 1859 roku majątek przejęli jego spadkobiercy, rodzina Wodzińskich. To za ich czasów powstało założenie parkowe. W 1876 roku obciążony długami Gołaszew został sprzedany Henrykowi Janowi Blochowi, synowi jednemu z najzamożniejszych warszawskich bankierów pochodzenia żydowskiego. Przed II wojną światową założenie było już własnością Witolda Zieleniewskiego. Nowe, brutalne czasy okupacji niemieckiej, a później PRL przyniosły kres etosu ziemiańskiego.
Po wojnie obiekty podworskie przejmowało państwo komunistyczne. Nie inaczej było w tym przypadku – w gołaszewskim dworku ulokowano siedzibę Państwowego Gospodarstwa Rolnego Płochocin. Podczas użytkowania na jego potrzeby zabytek został całkowicie zdewastowany. Dziś znajduje się w rękach prywatnych – należy do spadkobierców nieżyjącego już rzeźbiarza Mieczysława Kałużnego. W należącym do zabudowań dworskich dziewiętnastowiecznym spichlerzu artysta miał swoją pracownię.
"Portal internetowy promujący zasoby kultury regionu na bazie turystyki rowerowej" jest współfinansowany przez Unię Europejską (Europejski Funduszu Rozwoju Regionalnego) w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego 2014-2020.