Mogiła z Powstania Styczniowego

Opis

Na wschód od Izabelina, nieopodal siedziby Kampinoskiego Parku Narodowego znajduje się mogiła ziemna z czasów powstania styczniowego.

Historia pochowanych tu powstańców zatarła się już w ludzkiej pamięci. Niemniej przypuszcza się, że mogli to być członkowie oddziału Walerego Remiszewskiego, polegli w potyczce z wojskami carskimi stoczonej pod Zaborowem Leśnym 14 kwietnia 1863. Już 17 stycznia 1863 we dworze w Kampinosie pojawił się powstańczy emisariusz – Zygmunt Padlewski, który zebrał w lesie około tysiąca gotowych do boju, choć słabo uzbrojonych ludzi. Mimo zapału i znajomości terenu nie mieli oni wielkich szans z regularną armią i sprawnym wywiadem carskim. Wiosną oddział Remiszewskiego, liczący 250 powstańców, wycofywał się spod Wawrzyszewa do lasów zaborowskich. Pod Zaborowem natknął się na 500-osobowy oddział rosyjski. Liczbę powstańców, którzy polegli w tych nierównych zmaganiach, szacuje się na około 150–200 osób (historycy zidentyfikowali 105). Niemniej życie straciło także 50 Rosjan. Zaciekły opór Polaków spotęgował okrucieństwo wobec jeńców. Wielu z nich zamordowano przy użyciu bagnetów. Samemu Remiszewskiemu zadano 17 ran. Zegarek powstańczego dowódcy miał otrzymać car Aleksander II.

Główna zbiorowa mogiła poległych znajduje się w pobliżu pola bitwy, niemniej część żołnierzy z powstańczego oddziału schwytano w okolicznych lasach i rozstrzelano na miejscu (przede wszystkim pod Górką i Starą Dąbrową), niektórych powieszono (jedna ze starych, kampinoskich sosen wygięta jest ponoć od ciężaru trupów).

Tagi

Audio guide

Szczegóły