Pomnik w postaci kamiennej steli z czarnego granitu, nawiązującej formą do złożonej na czworo karty z rozdarciem pośrodku, odsłonięto 17 września 2009 w zagajniku przed budynkiem Dyrekcji Kampinoskiego Parku Narodowego.
Poświęcony jest wszystkim leśnikom pracującym na terenie puszczy Kampinoskiej, którzy zginęli podczas drugiej wojny światowej. Podobnie jak niegdyś podczas powstania styczniowego i I wojny światowej, tak i w czasie II wojny leśne ostępy puszczy Kampinoskiej stanowiły arenę zażartych walk – najpierw podczas kampanii wrześniowej, a w kolejnych latach okupacji także zmagań partyzanckich z formacjami niemieckimi. Operowała tu przede wszystkim grupa AK „Kampinos”. Leśnicy uczestniczący w konspiracji bądź wspierający partyzantów spełniali szczególną rolę. To oni ukrywali broń, a przede wszystkim przeprowadzali oddziały tylko sobie znanymi bezpiecznymi przejściami przez bagienno-leśne ostępy. Wielu z nich straciło przy tym życie. Warto również wspomnieć, że często jako pierwsi odkrywali i oznaczali miejsca masowych egzekucji i zbiorowych grobów, dzięki czemu po wojnie możliwe były ekshumacje ofiar.
W inskrypcji umieszczonej w górnej partii monumentu puszcza została określona jako „Gajówka patriotyzmu”. W kamieniu wyryto nazwiska leśników oraz informacje o dacie i okolicznościach ich śmierci. Wśród upamiętnionych znalazł się m.in. sekretarz Nadleśnictwa Laski Wojciech Borzęcki („Świętoszek”), który – mimo okrutnych tortur – nie wydał ani jednego towarzysza broni, co przypłacił życiem.
"Portal internetowy promujący zasoby kultury regionu na bazie turystyki rowerowej" jest współfinansowany przez Unię Europejską (Europejski Funduszu Rozwoju Regionalnego) w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego 2014-2020.